ആത്മരതി

വജ്രസൂചികൊണ്ട് ഗ്ലാസ്സ് മുറിക്കുന്നപോലെ
കത്തുന്ന തൃഷ്ണയുടെ മൂർച്ചയാൽ
ആകാശനീലിമ സമചതുരകഷണങ്ങളായി
മുറിച്ചെടുത്ത്,
വിലകൂടിയ ടൈൽസ് എന്ന
വ്യാജേന നിന്റെ നീരാട്ടു മുറിയിലെ
മച്ചിലും മസൃണമായ ഭിത്തിയിലും
പതിച്ചലങ്കരിച്ച്
നിരാർദ്രനീലമായ ഒരു കോണിൽ
നീർമുകിലായ് പതുങ്ങിനിന്ന്.
താഴെ ഉടയാടകളൂർന്ന നീയാം
നഗ്ന ഭൂവിൻ ഉർവ്വരതയിലേക്ക് പെയ്ത് വീണ്,
കുന്നിന്നുച്ചിയിൽചിന്നി ചിതറി,
ചരുവിലൂടെ കൂലം കുത്തി,
താഴ്വാരങ്ങളിലൂടെ ഒഴുകിയൊലിച്ച്
ചുഴിയിൽ തടാകമായ് തളം കെട്ടി,പിന്നെ തുളുമ്പി..
തരള തപ്തമാം , മേനിതൻ ഊഷ്മാവും കടം വാങ്ങി
ഉഷ്ണ ജല പ്രവാഹമായ് ...
നിന്നുപസ്ഥകേദാരങ്ങളിൽ വിലയിച്ചസ്തമിക്കവെ,
മുകളിലാകാ‍ശം പാതിരാതാരങ്ങളുടെ
പഞ്ചസാരത്തരികൾ വിതറിയ
ഒരു പ്ലം കേക്ക് പോലെ ഇരുണ്ടു...
താഴെ, കരുത്തുറ്റ കലപ്പകൊണ്ടുഴുതു മറിക്കപെട്ട
*ക്ഷേത്ര മണ്ണിന്റെ ഗന്ധം ഉയർന്നു....
* * * *
.ചിന്തകളജന്താ ശില്പങ്ങളായ് തുടിക്കുമീ
ഏകാന്തരാവിന്നിരുൾകോവിലിൽ
സ്വന്തം തന്ത്രികൾ സ്വയം മീട്ടിനിൽക്കും
സിരാവാദ്യമാവുകയാണ് ഞാൻ..
ഒടുവിലെന്റെ ആത്മഗാനം
തിരുനടയിലൊരു കുമ്പിൾ നൈവേദ്യമായർപ്പിച്ച്
സുഷുപ്തിയുടെ പടവുകളിറങ്ങട്ടെ....